Firma EUROIMMUN opracowała pierwszy na świecie kompletny pakiet testów do serologicznej diagnostyki zakażeń wirusem Zika. Testy ELISA i immunofluorescencji pośredniej umożliwiają wczesne oznaczenie swoistych przeciwciał (IgM, IgG) we krwi zakażonych pacjentów.

Wirus Zika po raz pierwszy zidentyfikowany został w Ugandzie w 1947 roku. Wektorem wirusa są komary z gatunku Aedes (Aedes aegypti, Aedes albopictus). WHO wskazuje także na możliwość zakażenia wirusem Zika drogą płciową. W USA potwierdzono zakażenie u osoby, która nie podróżowała na tereny występowania transmisji wirusa, ale odbyła stosunek seksualny z osobą zakażoną, która powróciła z Wenezueli. Zakażenie początkowo daje objawy niespecyficzne: lekką gorączkę, bóle głowy, wysypkę czy zapalenie spojówek. Około 80% zakażeń pozostaje niezauważonych przez pacjenta. Ze względu na mało charakterystyczny obraz kliniczny choroba może zostać nierozpoznana lub omyłkowo zdiagnozowana jako inna choroba, np. gorączka denga lub chikungunya.

Wzmożone rozprzestrzenianie się wirusa obserwuje się na całym kontynencie południowoamerykańskim od początku 2015 roku, przy czym najwięcej zachorowań zanotowano w Brazylii. Od października 2015 tamtejsze władze i jednostki służby zdrowia zgłosiły ponad dwudziestokrotny wzrost zachorowalności na małogłowie w endemicznych regionach Brazylii. Małogłowie odnosi się do zaburzenia rozwojowego głowy i mózgu u noworodków. Według raportu Brazylijskiego Ministerstwa Zdrowia z 17 listopada 2015 roku w płynie owodniowym dwóch ciężarnych kobiet z podejrzeniem małogłowia u płodu został wykryty materiał genetyczny wirusa Zika. Dodatkowo zanotowano przypadki kilku osób z zapaleniem nerwów, zdiagnozowanych wcześniej jako zespół Guillaina-Barrégo (GBS), i obrazem klinicznym zgodnym z zakażeniem ZIKV. Zapalenie w obrębie układu nerwowego może powodować zaburzenia czucia i paraliż, często w obrębie nóg. Trwają badania mające ustalić ewentualny związek między chorobą zakaźną a objawami neurologicznymi i wadami rozwojowymi płodu.

Firma EUROIMMUN jako pierwsza wprowadziła testy do serologicznej diagnostyki zakażeń Zika. Oznaczanie przeciwciał może być pomocne przy podejrzeniu ostrej infekcji (w większości przypadków przeciwciała wykrywalne są od piątego dnia po pojawieniu się objawów) i przebytych zakażeń wirusem Zika. Badania bezpośrednie (np. PCR) są w stanie wykryć infekcję do 5 dni po wystąpieniu objawów – po tym czasie sam wirus nie jest już wykrywalny.

Obecnie dysponujemy testami ELISA, które oparte są na specyficznych antygenach rekombinowanych. Pozytywne wyniki są wyraźnym wskaźnikiem infekcji wirusowej Zika. Posiadamy dodatkowo mozaiki immunofluorescencji pośredniej (IIFT), które pozwalają prowadzić diagnostykę różnicową z gorączką denga lub chikungunya. Diagnostyka różnicowa jest niezwykle istotna, ponieważ wirus dengi i chikungunya wywołują objawy podobne i są przenoszone przez te same komary co wirus Zika. Można zaproponować zatem następującą strategię diagnostyczną:

Mamy nadzieję, że nasze testy pomogą wyjaśnić jak najszybciej, czy istnieje związek pomiędzy takimi objawami, jak: gorączka, wysypka, bóle stawów, zespół neurologiczny (GBS), małogłowie a infekcją Zika.